Pierścienie uszczelniające

Wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z dwiema współpracującymi powierzchniami (metalu czy innego tworzywa), mamy też do czynienia z problemem szczelności.

 Jest on szczególnie doniosły w przypadku urządzeń, których środowisko wewnętrzne pracy powinno być odpowiednio odizolowane od środowiska zewnętrznego, a także zabezpieczone przed wyciekiem.

Dwie przylegające do siebie powierzchnie metalu prawie zawsze zawierają szczelinę, przez którą mogą wyciekać woda, oleje czy powietrze – w zależności od urządzenia. Dlatego w mechanice stosuje się pierścienie uszczelniające, która poprzez swoją elastyczność są w stanie wypełnić przestrzenie pomiędzy dwiema, czy też większa liczbą, współpracujących i współoddziałujących na siebie powierzchni.

Każde uszczelnienie składa się z elementów uszczelniających, powierzchni uszczelnianych i elementów pomocniczych. Elementy uszczelniające to po prostu pierścienie uszczelniające (uszczelki), powierzchnie uszczelniane to po prostu elementy, zwykle metalowe, pomiędzy którymi występuje szczelina. Elementy pomocnicze to nic innego jak śruby czy zaciski.

O jakości uszczelnienia decydują wszystkie trzy elementy. Szczególnie ważny jest dobór samych uszczelek. Do ich produkcji stosowane są tysiące kombinacji różnego rodzaju składników, pod względem chemicznym przeważają zaś te o charakterze polimerów. To one sprawiają, ze materiał jest zarówno wytrzymały, jak i elastyczny.

Dzięki odpowiedniej kompozycji dwóch lub więcej składników szczeliwa mogą być odporne na bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury, wytrzymałe na działanie sił ściskających i rozciągających. Stosowane są też uszczelnienia składające się z kilku warstw, w których zewnętrzna można chronić przede wszystkim przed negatywnym działaniem temperatury, a wewnętrzna stanowi właściwe szczeliwo.

Zagadnienie pierścieni uszczelniających i szczeliw to pod dziedzina takich dziedzin jak mechanika, budowa maszyn, robotyka. Jest to niestety wiedza trudno dostępna i bardzo hermetyczna. Na ten temat opracowywane są artykuły naukowe i podręcznik, jednak wydaje się, że w dużej mierze jest ona przekazywana z pokolenia na pokolenie albo wynika po prostu z praktyki i doświadczenia specjalistów: majstrów, konstruktorów, inżynierów.